Terug naar overzichtTerug naar overzicht
Anjo poppenatelier

Door: Asta Diepen Stöpler

Anuscha Buiskool-Levi: “Ik ontwierp de kleding van poppen en liet me hierbij inspireren door de kindermode.”

Poppenatelier Anjo was gevestigd aan Koelaan 1, waar nu (2016) Petanquevereniging Les Cailloux is. Het woonhuis was aan Waterigeweg 31, hier is nu de Nederlandse Cosmetica Vereniging gehuisvest. Het woonhuis en fabriek zijn in 1929 gebouwd, het perceel was lange tijd een geheel. Anjo verhuisde in 1950 van Halfweg naar Zeist.

Anuscha Buiskool – Levi vertelt over Poppenatelier Anjo van haar ouders.

Van Halfweg naar Zeist

Mijn ouders Jo en Anna Levi hadden vanaf 1937 een poppenatelier. De eerste jaren in Halfweg (N.H.), later in Zeist. Mijn oom Joseph en tante Jeanette Bannet en hun vier kinderen woonden in Zeist aan de Waterigeweg 31. Ze hadden een fabriek aan de Koelaan, waar onder meer stalen meubelen geproduceerd werden. Zij waren een Joods gezin. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn ze verraden op hun vlucht naar het veilige Zweden. Helaas kwamen zij allen in een concentratiekamp om het leven. Na de oorlog waren het huis en fabrieksgebouw van ons. Door de groeiende vraag naar poppen, was de fabriek in Halfweg te klein geworden en verhuisden we naar Zeist.

Anuscha Buiskool-Levi en een paar ANJO poppen
Anuscha met Beatrixpop
Ontwerpen van poppenkleren

Ik ontwierp de kleding van poppen en liet me hierbij inspireren door de kindermode. Jurken, jasjes, pyjama’s, skibroeken, badpakjes, hoedjes van dunne, soepele stoffen zoals katoen, kunstzijde, tricot en jersey. Mijn vaste model was een pop van 35 centimeter. Maar de patronen moesten ook voor grotere en kleinere maten uitgewerkt worden. Voor het naaien van de poppenkleertjes maakten we veelal gebruik van thuiswerksters.

Esso-pietjes

Ook heb ik Esso-pietjes ontworpen: twee mannetjes, de een lang en dun en de ander klein en dik. Het rubber was gevelouteerd, zodat het aanvoelde als fluweel. Klanten van Esso konden voor deze popjes sparen.

ANJO poppen
Poppenatelier aan de Koelaan

In de fabriek aan de Koelaan was een atelier waar de medewerkers de poppen in elkaar zetten, spuiten, beschilderden en aankleden. In een aparte ruimte was de rubbergieterij, waar in gipsen mallen de poppen werden gegoten. Zo’n mal kon maar tien keer gebruikt worden, dan was deze te veel versleten. Ook was er een monsterkamer om de klanten onze collectie te tonen.