door Asta Diepen Stöpler
Gildo Zaetta: “Regelmatig kwamen Amerikaanse soldaten van Italiaanse afkomst naar onze zaak voor de sfeer en gezelligheid.”
Pietro Zaetta begon in 1933 met 1 ijskar aan de Utrechtseweg waar nu Triodos Bank is. Later had hij 3 ijskarren om in heel Zeist mee te venten. In 1936 ging zijn vrouw Lina aan de slag in het ijskioskje ‘Dolomiti’. Zij verhuisden in 1941 naar de 1e Hogeweg. Gildo nam in 1974 het bedrijf over. Gildo Zaetta vertelt over IJssalon Venezia.
Vanille, chocolade en aardbeien. Met deze 3 smaken begon mijn vader de verkoop vanuit een ijskar. Begin jaren ’30 was ijs heel bijzonder. Hij kocht de eieren bij eierboer Dorresteijn van de Rozenstraat en melk en slagroom van melkboer Jan van de Munt van de Emmastraat. Het seizoen was van april tot eind september.
In de oorlog lag de ijsproductie grotendeels stil bij gebrek aan grondstoffen. Maar als er toch wat te krijgen was, dan openden mijn ouders de ijssalon tijdelijk.
Na de oorlog kwam er meer keuze aan ijssmaken, zoals banaan, mokka, boerenjongens en citroen. De ijsbereiding is onveranderd gebleven, met dezelfde receptuur en machines. Mijn vader kocht in de ’50-er jaren twee ijsmachines – het Duitse Boku en Italiaanse Cattabriga, die nog steeds in bedrijf zijn. Hij maakte het ijs dagelijks vers, 6 – 7 liter per smaak, om bij te maken als er veel vraag naar was.
Na de oorlog stopte hij met het venten van ijs en richtte hij zich op verkoop in zijn ijssalon. Mensen uit Zeist en wijde omgeving kochten er graag.
Af en toe leverde hij op locatie, bijvoorbeeld aan het jongenstehuis Pavia en vanaf de ’60-jaren ook aan Amerikaanse militairen in Soesterberg. Soms kwamen de Amerikanen zelf een grote bestelling ophalen met een grote legertruck met daarin een diepvries.
Regelmatig kwamen Amerikaanse soldaten van Italiaanse afkomst naar onze zaak voor de sfeer en gezelligheid. Hun (over)grootouders waren naar de Verenigde Stagen geëmigreerd. Velen hadden nog Italiaanse achternamen, maar spraken geen Italiaans. Zij voelden zich thuis in onze winkel en maakten graag een praatje met mijn ouders. Mijn zusters Theresa en Mirella en ik hebben zo een mondje Engels geleerd. Op onze beurt leerden we hen een paar woorden Nederlands.
In de jaren ’80 bezocht voetballer Marco van Basten onze zaak, vlak voor zijn transfer naar AC Milan. Hij opende een woonwinkel aan de overkant en at daarna een ijsje bij ons. Helaas heb ik er niet aan gedacht om een foto van hem te maken.
Mijn zuster Theresa heeft ruim 55 jaar meegeholpen, van 1945 tot 2002.
Dit artikel is eerder gepubliceerd in De Nieuwsbode 4 oktober 2017
Foto’s afkomstig van de familie Zaetta.
