Door: Asta Diepen Stöpler
Else Stekelenburg – Roskam: “In de tijd dat Willem Wilmink in Zeist woonde kwam hij regelmatig in de winkel. Hij kon uren zoeken, de meeste boeken kende hij wel en hij voorzag ze dan van zijn commentaar.”
De Boekvinder was vanaf 1988 te vinden op Steynlaan 84; in de jaren ’90 verhuisde de winkel naar Lommerlust 47. In 2002 ging De Boekvinder terug naar de Steynlaan naast Bloemhandel Van Delft. Stekelenburg sloot de winkel in 2005, maar staat nog wel op de grote boekenmarken in Deventer en Dordrecht.
Else Stekelenburg – Roskam (70) vertelt over De Boekvinder, in- en verkoop van tweede handsboeken en antiquariaat.
Boeken waren en zijn mijn toevluchtsoord. Toen ik alle jeugdboeken van de bibliotheek had gelezen, mocht ik niet meteen overstappen naar de volwassenen collectie. Bij Van Logchems Leesbibliotheek op de Voorheuvel kon ik wel terecht. Daar besteedde ik al mijn zakgeld – 20 cent per week – aan leenboeken. Later werkte ik bij de openbare bibliotheek in Zeist, toen nog gevestigd aan de 2e Hogeweg.
Al jaren kocht ik op rommelmarkten oude boeken om er ooit iets mee te doen. Toen ons huis helemaal vol stond – zelfs onder de bedden van onze kinderen lagen boeken, werd het tijd om er iets mee te doen. Dus begon ik met De Boekvinder voor in- en verkoop van tweede handsboeken en bijzondere antiquarische antieke boeken. Zoals een gesigneerd boek van Gerard Reve of een boek uit de 17e of 18e eeuw. Ik specialiseerde me in boeken over Nederlands-Indië, antroposofie, geschiedenis en cultuur.
Enkele jaren later was het pand aan de Steynlaan te klein geworden en huurde ik een winkel op Lommerlust, waar ik meer ruimte had. De plek werd op den duur echter minder aantrekkelijk. Onder meer door het instellen van eenrichtingverkeer op de Oude Arnhemseweg, kreeg ik veel minder aanloop. Ook vrachtwagenchauffeurs met voorraad voor de winkel konden niet altijd de weg vinden. Of ze kwamen knel te zitten in het tunneltje bij het Emmaplein. In 2002 verkocht de eigenaar het pand en gelukkig kon ik een winkel huren op de Steynlaan, naast Bloemenhandel Van Delft. Dat voelde goed, weer terug naar waar ik begonnen was.
Oude boeken ruiken lekker, meestal tenminste. Naar perkament, leer of papier, maar soms ruiken ze muf of stinken ze naar sigarenrook. Regelmatig vonden mensen een boek dat ze heel graag wilden hebben. Dan klonk een juichkreet: ‘Eindelijk heb ik het boek gevonden waar ik al jaren naar op zoek ben.’ Er kwamen veel vaste klanten in de winkel, waarvan ik wist in welke boeken ze geïnteresseerd waren. In de tijd dat Willem Wilmink in Zeist woonde kwam hij regelmatig in de winkel.
Hij kon uren zoeken, de meeste boeken kende hij wel en hij voorzag ze dan van zijn commentaar. Ik heb daar mooie herinneringen aan. Ikzelf vond ooit ook een jeugdboek terug, dat vroeger letterlijk stukgelezen is: Het sprookjesboek ‘De Sneeuwkoningin’ van Froukje van der Meer uit 1943.
Een andere activiteit was het organiseren van de ‘Oude boekenmarkt’ op 2e Pinksterdag in Zeist. Aanvankelijk op het Slotplein, later op het Broederplein. Dat deed ik vanaf 1992 samen met de VVV Zeist, naar het voorbeeld van de bekende Deventer Boekenmarkt. Toen de VVV Zeist in het voorjaar 2007 failliet ging, heb ik met veel hulp van anderen de boekenmarkt toch kunnen laten doorgaan. De Nieuwsbode werkte mee door een aankondiging te plaatsen en daarmee wist heel Zeist dat het gewoon doorging. Dit jaar heb ik besloten het rustiger aan te gaan doen en te stoppen met deze boekenmarkt.
Dit artikel is al eerder verschenen in De Nieuwsbode op 9 juni 2016.
