Terug naar overzichtTerug naar overzicht
Cafetaria Huiberts

Door: Asta Diepen Stöpler

Ab en Hanny Huiberts: “We namen direct de bestelling van de klanten op, zo hadden ze het idee dat ze meteen geholpen werden.”

Ab Huiberts kocht op 1 april 1975 het cafetaria, Oude Arnhemseweg 203. De meest ingrijpende verbouwingen van de zaak en het woonhuis waren begin jaren ’80. In 1988 verkochten Ab en Hanny het cafetaria om met Lex in Utrecht Bar Restaurant ‘Rembrandt’ te beginnen.

Ab en Hanny Huiberts blikken terug op hun Cafetaria Huiberts aan de Oude Arnhemseweg.

Veel zelf gemaakt

Veel maakten we zelf: saté, hamburgers, gehaktballen, slaatjes. De aardappels voor de patat haalde ik zelf op in Noord-Brabant bij een familielid. Zo wist ik precies wat ik kreeg: bintjes, de beste aardappel voor de lekkerste friet. Eerst in de schrapmachine, dan met de hand pitten en door de patatsnijder halen. Op tijd voldoende friet voorbakken, laten afkoelen en dan voor de tweede keer frituren. Zo maak je de beste patat. Na de verbouwing verkochten wij voorgebakken friet.

Cafetaria Huiberts

Uitbreiding

De cafetaria was piepklein. Al snel verbouwden we de losstaande garage tot voorbereidingsruimte en het schuurtje als koelcel.

Huzarensalades maakten we in grote hoeveelheden, die we in een teil bewaarden. De gehaktballen draaiden we dinsdagochtend, 120 tot 180 stuks van ieder 125 gram. Af en toe wogen we een bal en het was altijd het juiste gewicht. Je wist op een gegeven moment precies hoeveel gehakt je moest pakken. De ballen gingen in een grote bak met jus,(au bain-marie) dan krijg je de lekkerste ballen. Ik had mijn eigen kruidenmelange van een Hilversums bedrijf.

Saté

Dinsdagavond was het saté rijgen: 3 stukken vlees op 1 stokje. We gebruikten varkenshaas die we zelf moesten vliezen en snijden. Marineren ging ‘droog’ met marinadepoeder. We grilden de saté altijd op de contactgrill, tenzij de klant er om vroeg het te frituren.

Klanten

Veel garagemensen kwamen regelmatig bij ons. Natuurlijk van de ZAM aan de overkant, maar ook van andere autobedrijven uit Zeist en zelfs Driebergen. Als zij overwerkten – vooral op vrijdag en zaterdag – dan waren de broodjes bal, gehaktbal met pindasaus en kroketten niet aan te slepen. Pindasaus maakten we zelf. Zo lekker dat sommige klanten die chinees eten haalden bij ons kwamen voor de pindasaus. Vanuit het antroposofische Veldheim kregen we vaak bestellingen voor 4 gezinszakken patat. ‘Doe er ook maar een vegetarische kip bij. Die hebben jullie toch wel?’ ‘Ja, natuurlijk hebben we die’, zeiden we met een dikke knipoog.

Bakwand

Onze bakwand was handig ingedeeld:links en rechts 4 frituurpannen en 2 (au bain-marie) bakken en in het midden de grote bakplaat. Collega’s kwamen bij ons kijken hoe wij verbouwd hadden.

Dit artikel is al eerder verschenen in De Nieuwsbode op 22 juni 2016.