Marietta en Elisabeth Kleerkoper waren twee zusjes van Joodse huize. Ze hebben ondergedoken gezeten bij de familie Heger-van de Kamp en de familie Van de Kamp-Ruske. Bij deze families waren ze in huis vanaf augustus 1942 tot aan het eind van de oorlog.
Toen de Duitsers Nederland binnenvielen was de vader van de meisjes in Engeland voor zaken. Hij was directeur van een rubberhandel.
In het begin van de zomer van 1942 besloot moeder Hanna Kleerkoper dat zij en haar dochters met spoed moesten onderduiken. Ze trad toe tot het verzet en haar werd geadviseerd om Elisabeth en Marietta bij verschillende gezinnen onder te brengen. Dat gebeurde meer. Een verstandige maar zeer emotionele beslissing.
Zo werd Elisabeth (Elly) bij Anton Heger en zijn vrouw Wilhelmina gebracht op Jagerlaan 76. En zo kwam Marietta (Tetta) bij Dirk en Cornelia van de Kamp terecht op Krugerlaan 55. De families woonden niet ver van elkaar Marietta was toen 4,5 jaar en Elisabeth net 3 jaar. Elly is erg verdrietig ze huilt 3 maanden lang. Maar na enige tijd noemt ze Anton en Wilhelmina paps en moeder.
De Hegers hielden Hanna Kleerkoper zo goed mogelijk op de hoogte. De boodschappen werden doorgegeven via een garagebediende en later ging Anton zelf naar Hanna toe om haar op de hoogte te stellen van het wel en wee van haar dochter Elisabeth.
De familie Heger had 3 kinderen. Wim was de oudste van 19 jaar, Jannie van 15 jaar en Magda van 8 jaar.
Wim ging onderduiken toen hij 19 jaar was. De SS heeft hem een keer gezocht maar hem niet gevonden. Ze waren op zoek naar Wim en niet naar Elisabeth. Maar ook zij zat goed verborgen. Later zei Anton: ik zou ze vermoorden als ze Elly zouden meenemen. Toen er geen geld meer was voor het onderhoud van Elisabeth bleven zij haar toch goed verzorgen.
Ze werd opgevangen als een eigen kind door Dirk en Cornelia. Ze deelden het karige rantsoen met het kind en zorgden er voor dat ze warm gekleed was. Elisabeth is een aantal keren komen logeren. De gezinnen vonden het belangrijk dat de zusjes contact bleven houden. Marietta had een vals persoonsbewijs. Ze stak donker af tegen de andere gezinsleden. Dat was een flink risico. Ze werd aan gasten voorgesteld als een familielid dat bij het bombardement in Rotterdam haar ouders had verloren. Ze ging met de familie mee naar de kerk. Toen ze 6 jaar was werd ze met haar zusje gewoon naar school gestuurd. Tijdens huiszoekingen verstopte Marietta zich in de kelder.
Na de oorlog werden de zusjes weer verenigd met hun moeder. Het afscheid van de onderduik ouders viel zwaar. De hereniging met vader Siegmund Klerekoper vond pas plaats in 1947. Hij was opgeroepen voor dienst in het Nederlandse leger. Hij werd kapitein en secretaris van Generaal Spoor in Nederlands Indië.
Elly bleef een sterke band houden met haar pleegouders. In 1969 gaat Elly trouwen. Ze woont dan in Israël. De familie Heger wordt uitgenodigd. Anton was ontroerd en opgewonden. Maar een paar weken voor het vertrek begaf zijn hart het.
Op 3 november 1970 werden Anton en Mien Heger- van de Kamp door Yad Vashem erkend als Rechtvaardigen onder de Volkeren. Ook Dirk van de Kamp en Cornelia van de Kamp-Ruske werden onderscheiden en wel op 3 mei 1973.
