Terug naar overzichtTerug naar overzicht

 

 

Wildeman, pedicure

Interview en verslag: Dick van de Kamp

Gepubliceerd op Geheugen van Zeist juni 2015

Dick van de Kamp in gesprek met pedicure Truus Wildeman-Bregman.

Kader

Naam: Trijntje Bregman
Geboortedatum: 24 september 1944 in Pijnacker, opgegroeid in Den Haag
Getrouwd met Gijs Wildeman
Kinderen: een zoon en drie dochters
Kleinkinderen: zes kleinzoons
Pedicure van 1994 tot maart 2015

Op woensdagmiddag 8 april sta ik op de stoep bij Truus Wildeman. Ze is gestopt met haar werk als pedicure. Dit is de reden om een gesprek met haar te hebben. Ik zet mijn fiets in een rek met het opschrift: ” Voetverzorging”. Zou dit fietsrek verdwijnen of juist als herinnering mogen blijven staan? Als de koffie is ingeschonken gaan we beginnen.

Fietsenrek
Pedicure Truus Wildeman
Milieu

Uit wat voor milieu kom je?
Ik kom uit een kwekersfamilie. Daar heerste een cultuur van werken en handen uit de mouwen. Met dat sop ben ik ook overgoten. Als kind had ik geen zin in leren. Na de huishoudschool ging ik dan ook aan het werk. Na diverse baantjes heb ik het geschopt tot cheffin van de winkel van een een banketbakkerij. Ik vond het leuk om met mensen om te gaan en leiding te geven. Later krijg je een gezin. Daar richt je alle aandacht op en steek je je energie in. Maar op den duur bevredigde dat niet meer. En ik vond inmiddels dat ik op het gebied van scholing wat in te halen had.

Opleiding

Een bakkerij is heel wat anders dan een pedicure. Daar is studie voor nodig. Wanneer ben je daaraan begonnen?
Toen de jongste dochter 10 jaar was. Toen had ik pas wat ruimte. Mijn man was vakbondsbestuurder. Dan weet je het wel, hij was altijd weg. Gedurende de schooltijden van de kinderen greep ik mijn kans. Dan ben je nog lekker fris, maar op latere leeftijd studeren valt niet mee. Het vergt doorzettingsvermogen. Je neemt minder snel dingen op. Je moet dus veel herhalen. Maar ik kreeg wel de smaak te pakken en ik stoomde goed door. Toch viel het niet altijd mee om ” alle ballen in de lucht te houden”. Als ik vlak voor een tentamen zat liet ik wel eens de boel de boel.

Pedicure

Waarom heb je voor pedicure gekozen?
Omdat je er mensen mee helpt en omdat ik thuis wilde werken en mijn tijd zelf wilde indelen. Dan had ik de keuze uit schoonheidsspecialiste of pedicure.. En bij deze keuze heeft de doorslag gegeven dat je de cliënten er mee helpt. De mensen zijn altijd dankbaar als ze bij mij de deur weer uitgingen.

Werd er nooit pijn geleden?
Zeker. De cliënten komen vaak met pijn en klachten. Na de behandeling voelden ze zich als herboren. Dat is dankbaar werk natuurlijk.

Wat vond je lastig?
Tijdens de studie voor pedicure moet je je verdiepen in de werking van het hele lichaam. Dat vind ik heel interessant. Wat zit een mens toch mooi in elkaar. Dat is in de hele natuur zo. Alles heeft een functie. Daar verwonder ik mij over. Maar het is hard werken om alles tot je te nemen. Je moet alle onderdelen van het lichaam in het Latijn uit je hoofd leren. En dat valt niet mee als je zo rond de 50 bent.

Instrumenten pedicure Wildeman

Voetproblemen

Had je vooral oudere dames als cliënt?
Nee hoor. Pedicure heeft het imago bij sommigen dat alleen oude dames belangstelling hebben. Nee dus. Er komen ook jonge mensen. En de verhouding mannen vrouwen is 40-60. Iedereen kan te maken krijgen met voetproblemen; bovenmatige eeltgroei, likdoorns, ingegroeide nagels, langdurig gebruik van verkeerd schoeisel. Soms zijn de problemen erfelijk. Ik hielp de mensen van klachten af en gaf advies bijvoorbeeld over te dragen schoenen en soms verwees ik door naar de podotherapeut of huisarts.

Had je wel eens bijzondere gevallen?
Ja, ik had eens een cliënt met een ramshoornnagel. Dat was echt een patiënt. Ik werkte in het begin ook in het ziekenhuis. Hij kon niet meer lopen. Zo’n nagel groeit met een boog terug naar de voet. Kijk maar eens op google!

Ontstond er een band met je cliënten?
Zeker. Ik heb de meeste mensen 20 jaar als vaste cliënt gehad. Je moet niet vergeten dat een behandeling drie kwartier duurt. Vroeger zelfs een uur. Er komen hele gesprekken in vertrouwen tot stand en deel je plezier en verdriet. Een tandarts heeft het moeilijker om een band te krijgen. De huisdokter trouwens ook want daar sta je met 10 minuten weer buiten. Het contact vind ik een van de leukste aspecten van het werk.

Specialisatie

Heb je je ook gespecialiseerd?
Ja, ik heb aanvullende cursussen gedaan vooral diabetici. Deze cliënten vragen speciale aandacht. In de aangedane delen van het lichaam vermindert het gevoel. Langzamerhand, maar toch. En wonden helen slecht. Dat geeft ook maar weer aan dat het van belang is niet alleen naar de voeten te kijken. In dit vak moet je steeds bijscholen want de ontwikkelingen gaan heel snel.

Je bent linkshandig. Gaf dat problemen met je instrumenten?
Nee hoor, ik werk vanuit de linkerzijde. De machine kan zowel links als rechts afgesteld worden. De cliënten maakt het niet uit natuurlijk.

Leuke ervaring

Weet je nog een leuke ervaring?
Een oude dame ( 85 jaar) werd door haar dochters naar de pedicure gestuurd. Ze dachten dat ze wel van alles zou markeren aan haar voeten. Niks dus. Ik heb haar toen lekker verwend met een gewone verzorging en massage.