Door: Asta Diepen Stöpler
Dick en Carla de Vries: “Biologisch-dynamisch vlees hadden we ook. Dit verkochten we stiekem om onze vegetarische klanten niet af te schrikken.”
Rozemarijn was eerst gevestigd op Emmastraat 3, deze straat moest wijken voor het Emmaplein. In 1968 verhuisde Reformwinkel De Vries naar Lommerlust 48; in 1974 is Rozemarijn opgericht in Lommerlust 47. In 1989 ging de reformzaak dicht. In 2001 werd Rozemarijn verkocht aan Ellen en Peter van den Berg, die de winkel voortzetten op de Steynlaan. Sinds 10 oktober jl. is Rozemarijn te vinden op Voorheuvel 84. Dick en Carla de Vries vertellen over Rozemarijn.
In 1961 namen we het Reformhuis van Willem van de Pol aan de Emmastraat over. De huur van ons eerste pand was 17,50 gulden per week, contant te betalen aan de eigenaar. We verkochten biologisch-dynamische (BD) groente, fruit, brood. Het volkoren brood kwam uit Zeeland, drie keer per week met de trein. Op station Driebergen-Zeist haalde Dick het op. Het brood zat onverpakt in kartonnen dozen. O wee als het regende. Groente en fruit haalden we op van tuinders uit Loenen aan de Vecht, Brummen (Gelderland) en Kraaybeekerhof in Driebergen. ’s Ochtends vroeg en ’s avond laat haalde Dick de voorraad op. Onze oude Ford heeft heel wat kilometers gereden. Carla stond in de winkel.
We verkochten melkproducten van BD-oorsprong. In het begin gaven klanten ons hun bus mee en deze vulde Dick bij de boer, waarna de klanten de melk bij ons ophaalden. BD-vlees hadden we ook. Dit verkochten we stiekem om onze vegetarische klanten niet af te schrikken. Achter de winkel was de koelcel, waar de klanten het vlees zelf uit moesten halen.
In onze begintijd waren er in het voorjaar weinig bladgroenten. Zodra de raapstelen en veldsla kwamen, verdeelden we deze allereerst onder gezinnen met jonge kinderen. Dan kregen de kleintjes zo snel mogelijk vitamines na de winter.
Eind jaren 1960 verhuisden we naar Lommerlust 48. In 1974 openden we Rozemarijn op het pand ertegenover. Hier verkochten we onder meer houten auto’s, treintjes in mooie heldere kleuren en kleding van wol of zijde.
Klanten kwamen uit heel Nederland: Groningen, Zeeland, Limburg. Vooral ouders met kinderen op Vrije Scholen wilden graag kleding van natuurlijke materialen. Maillots en kinderondergoed van dunne Merino wol, wol met zijde of 100%. Rozemarijn was een van de weinige winkels met dit soort spullen. De collectie bleef door de jaren groeien. We hadden dames die thuis de mooiste poppen en houten trekplaten maakten. Onze jaartafels waren geliefd, mooi aangekleed rondom de feesten van het jaar.
Later breidden we onze collectie uit met prentenboeken, hobbyartikelen, sloffen en onderkleding voor volwassenen, alles op antroposofische basis.
Tegenwoordig genieten we van de vrijheid. We golfen graag.
Dick helpt zoon Onno in zijn Broodje van Seyst en Carla doet hand- en spandiensten bij huize Valckenbosch.
Dit artikel is al eerder verschenen in De Nieuwsbode 14 januari 2015.