Terug naar overzichtTerug naar overzicht
Leeuwen van, benzinepomphouders

Interview en verslag: Frits Stuurman
Gepubliceerd op Geheugen van Zeist juni 2014

Naam: Peter van Leeuwen
Leeftijd in 2014: 66 jaar
Geboren in Zeist

Naam: Janny van Leeuwen
Leeftijd in 2014: 64 jaar
Geboren in Den Dolder

Kinderen: 2, Peter (1968) en Monique (1971)
Beroep: benzinepomphouders aan de Pleineslaan in Den Dolder

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?

Vroeger waren we buurjongen en buurmeisje, dus we kennen elkaar eigenlijk al vanaf heel klein. Voor onze huizen hadden we hier altijd een grasveldje waar we gingen voetballen en spelen. Zo is het gekomen. Hanny vult aan: ‘het broertje van Peter was eigenlijk van mijn leeftijd, dus daar speelde ik mee en we woonden maar 3 huizen van elkaar af’.

Janny en Peter van Leeuwen
Garage Van Leeuwen
Van vader op zoon

Mijn vader kwam in 1954 naar Den Dolder, waar hij een garagebedrijf wilde beginnen. Dat heeft hij toen gedaan in dit pand aan de Pleineslaan. Er was een klein schuurtje, dat was van aannemer Oudenes die hier eerst heeft gezeten. Mijn vader is toen in dat schuurtje begonnen met het bedrijf. Later heeft hij een garage gebouwd en 4 jaar later plakte hij er nog een stuk aan vast.

Eerst was mijn vader monteur bij de busmaatschappij NBM in Zeist, op de plek waar nu het Stationsplein is. Daar was de grote werkplaats voor het bussenonderhoud. Toen zag hij het zitten en dacht bij zichzelf ‘ik ga voor mijn eigen beginnen’.

In 1979 hebben wij het overgenomen en nog een aantal jaar ook de garage voortgezet. In 1984 hebben we ons helemaal gericht op het benzinestation.

De klanten

Dat waren de groenteboer (Craats), de melkboer (Hoekstra), de kolenboer (Pater), de bakker (Van den Berg) en verder ook mensen hier uit de omgeving. Meestal bedrijven: de firma Hagoort en schoonmaakbedrijf Jetten (All Clean). Mijn vader deed indertijd de garage en mijn moeder de benzinepomp. De klanten voor de garage waren toen hoofdzakelijk mensen met vrachtauto’s. Maar er waren ook al veel luxe wagens, zoals van de dokters Jellema en Moll van Charante.

Mensen kwam ook voor de service, die je gaf. Dat werd heel erg gewaardeerd: bandenspanning, ruitersproeiervloeistof, oliepijl. Ik had natuurlijk wel ervaring in het autovak. Als bijvoorbeeld de ruitenwisser vastgevroren, heeft gezeten, dan weet ik wel, oh het moertje is losgelopen. Ik pakte dan even een sleutel en zette hem vast. Hartstikke leuk. En als er een lampje ging branden, dan kon ik wel vertellen wat er aan de hand was. Dat werd dan doorverteld. “Ga je even tanken, dan vraag je het en dan helpen ze je wel”.

Burgemeester Janssen bij afscheid benzinepomp Van Leeuwen
Geen bel

We hadden geen bel, het was gewoon een kwestie van goed opletten. Je ogen waren altijd gericht op de benzinepomp, bij alles wat je deed, je keer wel 100 keer per dag naar buiten. En duurde het de klant een beetje te lang, dan toeterden ze wel. Maar dat was bijna nooit nodig.

Wisten jullie veel over de klanten?

Er werd een praatje gemaakt en dan zijn het vaak wel privé dingen die je hoort. Met scheiden of overlijden, de kinderen, we hoorden best wel veel. Sommigen kwamen hun hart even luchten. Soms was dat wel lastig, want dan stonden er klanten achter… En soms zetten ze gewoon de auto even weg en kwamen dan terug lopen. Met anderen praatte je daar natuurlijk niet over, alleen af en toe samen.

Benzine van Total

Total was een goede leverancier. Ze stonden altijd voor ons klaar en bij problemen dan waren ze er ook. Mijn vader is daar al mee begonnen en had ook nooit problemen. Goede inspecteurs, die kwamen eens in de zoveel tijd even langs. Hadden we problemen? Dan was 1 belletje voldoende en hij komt zelfs nu nog langs. Vorige week belde hij nog; ‘kan ik even een bakkie komen doen?’ Dat is altijd zo gezellig. Een benzinestation aan huis is meer huiselijk dan de andere stations langs de grote weg.

Bij die grote benzinestations kijken ze naar de wasstraat, de koeling, de reclame. Bij die stations moeten ze vragen of de klanten gebruik willen maken van de speciale aanbiedingen. Bij de inspectie komt er een ‘stille’ die voor € 10,00 komt tanken en kijkt of het er allemaal vriendelijk aan toe gaat. Hoe het station eruit ziet. Staat er een emmer water met spons? Op die manier krijgt een station punten, maar je weet nooit wanneer de ‘stille’ komt. Hij of zij gaat alle stations af en houdt je in de gaten, je wordt geobserveerd. Als de klanten aankomen, wordt er verwacht dat jij eerst goedemorgen zegt en niet de klant en dat je de mensen aankijkt.

De levering van de benzine ging automatisch. Op maandag en vrijdag (zodat we voldoende hadden voor het weekend). We hadden 4 soorten brandstof: gewone benzine, superbenzine, diesel en mengsmering voor de brommer.

Leukste belevenis

Dat is lastig: we hebben veel leuke dingen meegemaakt en konden altijd goed met alle klanten opschieten. Er kwam eens een vrouw tanken en toen was haar tank nog paktisch vol. Ze had op de temperatuurmeter gekeken in plaats van op de benzinemeter. Hanny vult aan; en die andere mevrouw dan, toen we ermee ophielden. Die vroeg ‘hoe moet dat nu, dan moet ik aan de grote weg gaan tanken. Mag ik je dan op komen halen, dan kun je me helpen met tanken, want ik zou niet weten hoe dat moet’. Daar ben ik niet aan begonnen.

Veel hadden veel oudere mensen, die hadden nog nooit getankt, maar we hadden ook een mevrouw met reuma. Zij kon echt het pistoolhandgreeop niet inknijpen, dat was te zwaar voor haar. Ik heb ook wel eens een man gehad die vroeg ‘Wil je mijn olie nakijken? Ik weet niet hoe dat moet’. Ik deed de klep open en haalde de peilstok eruit. Hij stond te kijken naar dat kleine gaatje en vroeg ‘Hoe krijg je daar nou de olie in?’. Ik heb hem toen maar de grote oliedop laten zien…