Het werk bestaat uit twee ellipsvormen, die in het water van de Slotgracht zijn geplaatst. Jacqueline Verhaagen heeft gebruik gemaakt van de natuurlijke spiegeling van het water. In de ellipsen zijn silhouetten uitgespaard. Deze silhouetten zijn ontleend aan met elkaar dansende mensen. Vanuit verschillende richtingen zal de toeschouwer, kijkend naar het negatief of via de spiegeling, steeds andere beelden zien.
Deze opdracht behoort tot de reeks opdrachten op basis van het masterplan van Wim Korvinus. Het betreft hier het eerste stadium van de liefde, ‘de bewondering’, uit het boek van Stendhal ‘Over de liefde’.
In het vakblad BK-informatie is september 1993 de opdracht bekend gemaakt. Er reageerden 91 kunstenaars. De volgende kunstenaars zijn naar aanleiding daarvan gevraagd een schetsontwerp te maken: Jacqueline Verhaagen, Johan Wagenaar en Joseph Semah. De opdracht is verstrekt aan Jacqueline Verhaagen.
Voor de opdracht is een budget beschikbaar gesteld van € 40.840,–. Hiervan komt € 13.613,– uit het gemeentelijk kunstfonds en € 27.227,– uit het Convenant Beeldende Kunst en Vormgeving van de provincie Utrecht.
Jacqueline Verhaagen (1959) studeerde aan de Rietveldakademie en de Rijksakademie in Amsterdam. Zij werkt voornamelijk aan kunstprojecten in de openbare ruimte, o.a. in Amsterdam, Middelharnis en in Flevoland.
In haar werk spelen licht en kleur een belangrijke rol. Haar objecten vertonen een steeds wisselende aanblik door de weerkaatsing, op de meest onverwachte momenten, van het invallende licht.