Terug naar overzichtTerug naar overzicht
Slagerij van Beek

Door: Asta Diepen Stöpler

Nardie van Beek: “De winkel liep lange tijd goed. Zo goed dat ik wel eens teruggeroepen werd als ik bij de kapper zat.”

Slagerij Van Beek begon vlak na de Eerste Wereldoorlog aan de Lageweg 1. Dit pand is van de Hernhutters. De familie Van Beek woonden hier jarenlang in het woongedeelte. Zij mochten het pand zo lang huren als ze wilden, ook al waren ze geen lid van de Broedergemeente. Op 31 december 1988 is de slagerij gesloten omdat er geen opvolgers waren.

Nardie van Beek vertelt over Slagerij van Beek.

Oudste slagerij van Zeist

Mijn man Piet, zijn broer Evert, mijn schoonzus Nel en ik hebben ruim 35 jaar in goede harmonie Slagerij Van Beek gerund. Onze winkel komt voort de uit de oudste, eerste slagerij van Zeist. Rond 1894 opende de heer Bielke zijn slagerij aan Lageweg. Hierna kwam de heer Buitenhuis in de zaak. Toen hij met zijn slagerij verhuisde naar de – drukkere – Voorheuvel, nam mijn schoonvader de zaak over. Mijn schoonvader, P.A. van Beek, was eerst inkoper bij worstenmakerij Gevato en daarna veekoopman. Evert en Piet hielpen hun vader vanaf de jaren ’50. In de zestiger jaren namen zij het bedrijf over, Evert deed vooral de inkoop van vlees en Piet maakte worst.

Piet van Beek in de winkel, rond 1960. De vitrine was nog niet gekoeld. Later kwam er een koelvitrine. Het paarden- en rundvlees hing in grote bouten in de winkel. Het uitbenen gebeurde in de winkel.
opa van Beek
Eerst alleen paardenvlees

In de begintijd hadden we alleen paardenvlees. Een paard weegt al gauw 1.000 pond en werd in 4 stukken aangeleverd, die de mannen dan uitbeenden. Zwaar werk. Later verkochten we ook rund-, varkens-, kalfs- en kippenvlees. We maakten alles zelf: rosbief, rollade, hammen, hoofdkaas (zure zult), pekelvlees, erwtensoep en gehaktballen. Evert was in Indonesië geweest en maakte heerlijk saté en pindasaus. Ik maakte huzarensalades, waarvoor schoonzuster Nel de aardappels schilde.

Worstmakerij

Iedere woensdag maakte Piet worst in de werkplaats pal achter de winkel. De heerlijkste worsten van heel Zeist. Klanten kwamen vaak twee keer op een dag om een tweede ketelverse paardenworst te kopen, zo lekker vonden ze deze. Een deel van de worsten rookte Piet in speciale rookkasten die buiten achter de worstmakerij stonden. Met droog weer duurde dat 3, hooguit 4 uur; als het regende kon het wel een halve dag zijn. De benodigde houtsnippers kregen we van begrafenisondernemer Van Tellingen. Hij maakte zelf doodskisten en het houtafval konden wij goed gebruiken. Een van de mannen haalde het op met de transportfiets.

VNZ vaste klant

De Vereniging van Ziekenfondsen was een van onze vaste klanten. Jarenlang verzorgden wij de vleeswaren, sateetjes en gehaktballen voor het personeel. Toen we de slagerij sloten bood de VNZ ons een diner aan als dank voor onze smakelijke dienstverlening.