Interview en verslag: Ben Kuster en Max van den Brink
Gepubliceerd op Geheugen van Zeist juni 2014
Naam: Cor Logt
Geboortedatum: 9 maart 1934 in Den Helder
Getrouwd met: Henny van Donze (haar vader was eigenaar van transportbedrijf ‘Van Ekdom’. Vroeger hadden zij op de waterigeweg/hoek 1e Dorpsstraat een haven waar vanuit vracht per boot werd vervoerd)
Kinderen: 1 dochter en 1 zoon
Kleinkinderen: 4
Opleiding: technische school en vervolgopleiding
Beroep: loodgieter
Het werken in de open lucht. Weer of geen weer het werken buiten heb ik altijd het mooiste van mijn vak gevonden. Ik zou geen ander beroep gehad willen hebben.
Cor is geboren in Den Helder, zijn vader zat bij de marine. Zijn moeder was van afkomst half Pools en half Duits. Hij had ook nog een zus. In 1940 verhuisde het gezin naar Rotterdam. Door het oorlogsgeweld werd het daar te gevaarlijk en verhuisden ze naar Soesterberg. Nog in datzelfde jaar verhuisden ze weer naar Zeist. Cor kan zich de bombardementen tijdens de oorlog en de overkomende vliegtuigen nog goed herinneren.
Na de lagere school ging Cor al op zijn 14e jaar werken bij loodgietersbedrijf Wisman. Dat bedrijf heeft hij op zijn 37e overgenomen samen met een goede vriend. Helaas was die samenwerking niet voor lang. Na een jaar kreeg die college tijdens een vakantie een hersenbloeding, waardoor Cor alleen verder moest met het bedrijf. Die collega is later ook gestorven.
Cor was een vakman, maar vooral een handwerkman. Hij kon erg goed met lood, zink en koper overweg. In die tijd deed je het echte fittingwerk nog zelf. Dus zelf draad snijden op een ijzeren pijp. Vanwege zijn vakmanschap heeft hij op vele plekken in Zeist gewerkt. Zoals bijvoorbeeld bij Boschlust op de Gerofabriek. Daar werkten toen 1700 werknemers. Hij maakte er kennis met veel nieuwe machines, wat erg leerzaam was. Op zijn beurt leerde hij het vak weer aan veel jonge mensen.
Na 28 jaar zijn eigen bedrijf te hebben gehad, heeft hij op 65-jarige leeftijd de zaak verkocht. Dat betekende echter niet dat hij stil ging zitten. Hij heeft nog 5 jaar doorgewerkt, voornamelijk voor de gemeente Zeist. Hij deed daar veel werk in de monumentensfeer, waarbij hij zich kon uitleven op zijn favoriete handwerk; het maken van sierwerk met lood, zink en koper. Hij heeft altijd met veel liefde gewerkt en denkt met veel plezier terug aan vroeger.
Tegenwoordig is er veel loodgieterswerk gemechaniseerd. Vroeger was er veel meer sprake van fysiek sjouwwerk. Zo werd het grind voor het dak nog in emmers met de hand op zijn schouder naar boven gedragen. Daarna vonden ze uit dat hijsen met een touw over een fietswiel een veel snellere en eenvoudigere manier was om het grind omhoog te brengen!
Cor is een actieve man en heeft altijd veel aan sort gedaan. En hij is streng, want ‘als je aan sport doet, moet je zelf niet roken of drinken. Trouwens vroeger kwam je ook veel minder in de kroeg, omdat je daar geen geld voor had’.
Bij gymnastiekvereniging Bato Zeist heeft Cor vele jaren geturnd. Hij was de zogenoemde vanger bij de afsprong. Vroeger waren er veel leden en werd er gewerkt in groepen van 35 tot 40 gymnasiasten. Door de komst van de televisie zijn dat er veel
minder geworden. Er werd regelmatig geoefend voor uitvoeringen waar de vereniging aan meedeed. Bijvoorbeeld tijdens de Bond Voor Lichamelijke Oefeningen Zeist (BLOZ) week. Daar traden behalve Bato ook alle andere Zeister gymnastiekverenigingen op zoals Mars en Hygiea. Ook bij die clubs was Cor vervangend leider. Bato heeft bovendien een bijzonder cadeau opgeleverd, want hij heeft Hennie (zijn vrouw) daar leren kennen. Inmiddels zijn ze 51 jaar getrouwd.
Tegenwoordig wordt er niet meer geturnd, maar Cor heeft genoeg andere hobbies zoals; vissen, puzzelen, zwemmen en tuinieren. Stijldansen doet hij op 80-jarige leeftijd ook nog steeds met veel plezier. ‘Dansen is plezier voor twee’ en jarenlang hebben Cor en Hennie samen gedanst. Vanwege haar slechte benen is dat helaas niet meer mogelijk. Soms gaat Hennie nog wel eens mee naar de dansschool waar Cor nu met een andere dame danst. Zijn nieuwe danspartner bedankt haar dan altijd voor het ‘lenen’ van haar man.
