Door: Asta Diepen Stöpler
Mart Verkade: “In die tijd was het gebruikelijk versleten banden te coveren: een laag nieuw rubber er op branden via vulkaniseren.”
Eind jaren ’50 startte P.J. Verkade een bandenhandel aan Koppelweg. In 1960 verhuisde het bedrijf naar de Wetlaan. In 1974 volgde Mart Verkade zijn vader op en verhuisde hij naar een bedrijfspand op de hoek Slotlaan –Steynlaan. In 1980 kwam zoon Mario Verkade in de zaak. 25 jaar later trok Mart Verkade zich terug uit het bedrijf, Mario heeft nog steeds het bedrijf aan de Kwikstaartlaan nr. 14.
Mart Verkade vertelt over Verkade Banden.
Piet Verkade, mijn vader, begon een bandenbedrijf aan de Wetlaan. We woonden aan de Koppelweg en het weiland achter ons huis lag helemaal vol met banden, stapels hoog. Op dit weiland zijn later de flats van de Vogelbuurt gebouwd. In mijn jeugd reed een vrachtwagen met karkassen (oude banden) over de toenmalige Koppeldijk vlakbij de sluis op de Koppelweg en belandde in de sloot. We waren de hele dag bezig de banden op het droge te krijgen.
In die tijd was het gebruikelijk versleten banden te coveren: een laag nieuw rubber er op branden via vulkaniseren. Ook werden in die tijd oude banden met voldoende rubber ‘opgesneden’ om er nieuw profiel in te maken. Dit werd vooral gedaan met vrachtwagenbanden. Vanaf de jaren ’80 verkochten we alleen nog maar nieuwe banden.
In 1960 begon ik aan de Koppelweg een handel in banden en auto’s. Ik zorgde er voor dat alles netjes opgeruimd werd en verzorgd uitzag. Ik kocht auto’s in uit Nederland en Duitsland via advertenties. Op zondag ging het hele gezin mee naar Amsterdam, Den Bosch, noem maar op om de aangeboden wagens te bekijken en eventueel te kopen.
We verkochten veel aan Amerikaanse militairen van Soesterberg. De militairen wilden graag een Mercedes 280 hebben, daar waren ze gek op. Via collega’s in het hele land kon ik meestal aan voldoende exemplaren komen. Dat was goede business, de dollar stond hoog.
De zaken gingen goed en we verhuisden naar een grotere bedrijfsruimte op de hoek Slotlaan-Steynlaan. Ik stopte met de verkoop van auto’s en ging helemaal over op banden voor alle merken en typen. Hier was meer vraag naar. Veel garages in de omgeving kochten banden bij mij. Zo hoefden ze zelf geen voorraad te hebben.
Vanwege gemeentelijke nieuwbouwplannen moesten we het pand Slotlaan-Steynlaan verlaten. We verhuisden naar Zeist-West. Ruim na mijn 65ste verjaardag ging ik met pensioen, om me te richten op de verkoop van oldtimers.
Dit artikel is al eerder verschenen in De Nieuwsbode op 8 maart 2017.
